Kamsalamanders

De kamsalamander behoort tot de amfibieën, een klasse van lagere gewervelde dieren. Hij stamt af van de eerste landdieren en moet om te overleven voortdurend vochtig blijven. Daarom is hij altijd in de buurt van water te vinden. Zijn naam dankt hij aan de opvallende kam die tijdens de paartijd bij het mannetje aangroeit.

Leefwijze :

De kamsalamander is in wezen 'een kikker met een staart' en leeft eveneens op land en in water. Het dier moet zijn weke, poreuze huid steeds vochtig houden en kan daardoor niet op droge plaatsen leven, noch zich in de zon ophouden, in tegenstelling tot de hagedis.

Op het land trekt hij zich overdag terug nder stenen of omgevallen bomen. 's Nachts gaat hij op jacht tussen vochtig gras of bladstrooisel. In de lente keert hij terug naar het water om het wijfje te paaien. In de winter gaat hij in winterrust. Sommige salamanders overwinteren onder water in modder, maar de meeste trekken in vochtige bodemspleten of onder stenen terug.

Voedsel :

De trage kamsalamander eet vrijwel alle kleine dieren die hij kan vangen. Op het land eet hij insecten, wormen, slakken, in het water aangevuld met kleine kreeftachtigen, kikkerdril en kikkervisjes, soms zelfs zijn eigen kroost. Op het land vindt hij zijn prooien voornamelijk met zijn ogen en reageert op de minste beweging. Onder water is hij afhankelijk van zijn reukzin en zijn hoogontwikkelde systeem van drukgevoelige cellen op zijn kop en flanken waarmee hij trillingen in het water opmerkt. Hijpakt zijn prooi met zijn kleverige tong en houdt hem vast met zijn tanden, die ongeschikt zijn om te kauwen.

Voortplanting :

In het begin van de lente keert da salamander steeds naar het zelfde water terug om te paren. Het mannetje zet zijn zaadkapsel of spermatofoor in het water af. Het vrouwtje zwemt er over en neemt het via een opening aan de buikzijde op. Na de bevruchting legt ze ongeveer 300 eieren af, die ze elk apart opeen blad van een waterplant verpakt. Na 3 weken komen de bijna volledig doorzichtige larven uit. Ze hebben geveerde, uitwendige kieuwen die het zuurstof uit het water opnemen. ze voeden zich met kleine planktonorganismen.

Verspreiding :

• Midden-, Oost-, en Noord-Europa, van het laagland tot op 2000 m in de bergen.
• Wanneer een jonge salamander een poot verliest of verwondt kan er een nieuwe aangroeien.
• Kamsalamanders vervellen met regelmatig; de oude huid wordt soms door de eigenaar opgegeten.
• Larven die laat in het voorjaar uitgekomen zijn, overwinteren vaak in het water waar ze geboren zijn en komen pas in het volgende voorjaar uit het water.
• De salamander is een koudbloedig dier ; zijn lichaamstemperatuur is afhankelijk van de omgevingstemperatuur.
• Vrouwtjes hebben geen kam. Bij de mannetjes groeit de kam tijdens de paartijd aan.
• De kamsalamander is de grootste watersalamandersoort die in Europa voorkomt.
• Om zich voort te planten zoekt hij het water op.
• Bij een hoog zuurstof gehalte kan een salamander geruime tijd onder water blijven.
• Vrouwtjes zijn ongeveer 18 cm lang, mannetjes 14 cm.
• Na 3 tot 4 jaar is de salamander geslachtsrijp. Hij paart in maart-april.
• De larven hebben aanvankelijk kieuwen en zijn pootloos. Tijdens de groei verschrompelen de kieuwen en groeien de poten ; eerst de voorste dan de achterste.
• De salamander leeft solidair. Hij wordt ongeveer 10 jaar.
• In Eurpa komen 8 salamandersoorten voor, waarvan 3 in Midden-Europa : de watersalamander, de vinpootsalamander en de alpensalamander.

Pictures

Links